Van Franz Josef naar Wanaka
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Peter en Jenny, Jan en Suzan
21 November 2007 | Nieuw Zeeland, Wanaka
20 november 2007.
Vroeg in de morgen opgestaan voor onze tocht naar Lake Wanaka. Bij het naar buiten kijken beseffen wij gelijk wat een geluk wij de vorige dag hebben gehad met het weer. In tegenstelling tot gisteren geen uitzicht op Mount Cook en de andere bergen. Alles is verscholen in een dikke vochtige mist. Niet voor niets wordt dit gedeelte van Nieuw Zeeland the wetlands genoemd. Er valt in dit gebied verhoudingsgewijs de meeste regen per jaar. Weer geen mogelijkheid tot de geplande helikoptertocht naar gletsjer en Mount Cook. Wellicht krijgen wij later tijdens onze tocht een herkansing. Via een bochtige weg komen wij langs Fox Glacier waar wij gisteren al waren. Vervolgens een mooie tocht deels door bergachtig gebied en deels langs meren en bossen. Na ca. 65 kilometer kwamen wij aan de kust waar wij weer eens werden verrast door de mooiste uitzichten. Op een uitkijkpunt hadden wij zicht op verlaten stranden waar een kolonie zeehonden of zeeleeuwen zich in de zon koesterden. Ja zon, naarmate wij dichter bij de kust kwamen veranderde het weer totaal. De temperatuur liep op tot zomerse waarden. De korte broeken en polo´s konden weer aan. Bij het plaatsje Haast verlieten wij de kust om onze weg te vervolgen langs de rivier de Haast.(Haast River) Zoals ons door onze reisagent was beloofd een schitterende weg met magnifieke uitzichten. Als lunch werd op een stopplaats langs deze weg gepicknickt. Het uitzicht? Weer schitterend natuurlijk met besneeuwde bergen, stroomversnellingen, gorges en watervallen. Door naar Lake Wanaka, een uitgestrekt meer van 65 kilometer lang. Wij kwamen aan bij het meer bij het meest noordelijke punt. Een uitgestrekte watervlakte omringd door deels met sneeuw bedekte bergen. Wat ons opviel is dat er totaal geen watersport activiteiten zijn te zien op het meer. Na ca. 15 kilometer langs het meer te hebben gereden verlaat de weg het meer om via een kleine pas uit te komen bij een ander meer, het Lake Hawea. Weer werden wij verrast door een adembenemend uitzicht. Het houdt maar niet op in dit land. Het lijkt wel of alle mooie dingen op aarde zijn samengeperst in één land. Langs het meer worden diverse stops gemaakt om foto’s te maken. Een selectie hiervan wordt bij dit verhaal gevoegd. Door naar Lake Wanaka waar wij via het aan de zuidzijde gelegen wintersportplaatsje Wanaka weer bij het meer aankomen. Door naar de camping die enkele kilometers buiten het plaatsje ligt. Wij vinden op de terrasvormige camping een plaatsje met uitzicht op aan de ene kant het meer met besneeuwde bergen en aan de andere kant een berg met weide met schapen en lammetjes. Buiten is het ca. 25 graden tot de zon achter de bergen ondergaat. Wij horen kerstliedjes op de radio met verwijzing naar de aankomende grote vakantie en kerstmis. Heel onwerkelijk. Er wordt buiten in de zon geborreld en nagepraat over weer een enerverende dag.
Jenny
Vroeg in de morgen opgestaan voor onze tocht naar Lake Wanaka. Bij het naar buiten kijken beseffen wij gelijk wat een geluk wij de vorige dag hebben gehad met het weer. In tegenstelling tot gisteren geen uitzicht op Mount Cook en de andere bergen. Alles is verscholen in een dikke vochtige mist. Niet voor niets wordt dit gedeelte van Nieuw Zeeland the wetlands genoemd. Er valt in dit gebied verhoudingsgewijs de meeste regen per jaar. Weer geen mogelijkheid tot de geplande helikoptertocht naar gletsjer en Mount Cook. Wellicht krijgen wij later tijdens onze tocht een herkansing. Via een bochtige weg komen wij langs Fox Glacier waar wij gisteren al waren. Vervolgens een mooie tocht deels door bergachtig gebied en deels langs meren en bossen. Na ca. 65 kilometer kwamen wij aan de kust waar wij weer eens werden verrast door de mooiste uitzichten. Op een uitkijkpunt hadden wij zicht op verlaten stranden waar een kolonie zeehonden of zeeleeuwen zich in de zon koesterden. Ja zon, naarmate wij dichter bij de kust kwamen veranderde het weer totaal. De temperatuur liep op tot zomerse waarden. De korte broeken en polo´s konden weer aan. Bij het plaatsje Haast verlieten wij de kust om onze weg te vervolgen langs de rivier de Haast.(Haast River) Zoals ons door onze reisagent was beloofd een schitterende weg met magnifieke uitzichten. Als lunch werd op een stopplaats langs deze weg gepicknickt. Het uitzicht? Weer schitterend natuurlijk met besneeuwde bergen, stroomversnellingen, gorges en watervallen. Door naar Lake Wanaka, een uitgestrekt meer van 65 kilometer lang. Wij kwamen aan bij het meer bij het meest noordelijke punt. Een uitgestrekte watervlakte omringd door deels met sneeuw bedekte bergen. Wat ons opviel is dat er totaal geen watersport activiteiten zijn te zien op het meer. Na ca. 15 kilometer langs het meer te hebben gereden verlaat de weg het meer om via een kleine pas uit te komen bij een ander meer, het Lake Hawea. Weer werden wij verrast door een adembenemend uitzicht. Het houdt maar niet op in dit land. Het lijkt wel of alle mooie dingen op aarde zijn samengeperst in één land. Langs het meer worden diverse stops gemaakt om foto’s te maken. Een selectie hiervan wordt bij dit verhaal gevoegd. Door naar Lake Wanaka waar wij via het aan de zuidzijde gelegen wintersportplaatsje Wanaka weer bij het meer aankomen. Door naar de camping die enkele kilometers buiten het plaatsje ligt. Wij vinden op de terrasvormige camping een plaatsje met uitzicht op aan de ene kant het meer met besneeuwde bergen en aan de andere kant een berg met weide met schapen en lammetjes. Buiten is het ca. 25 graden tot de zon achter de bergen ondergaat. Wij horen kerstliedjes op de radio met verwijzing naar de aankomende grote vakantie en kerstmis. Heel onwerkelijk. Er wordt buiten in de zon geborreld en nagepraat over weer een enerverende dag.
Jenny
-
21 November 2007 - 08:58
John & Marianne:
Wat een waanzinnig mooie foto's ! Komen jullie onderweg nog auto's tegen of hebben jullie de wegen voor jezelf ?
Wij hebben het hier wat drukker : zgn Schoolies Weeklies 2007 : ca 40.000 net van school gekomen jongelui in de Gold Coast/Surfers Paradise !!!En maar beesten...
Veel plezier verder ; wij gaan morgen door naar Byron Bay : meest Oostelijke punt van Australie.
Goeie reis verder !We blijven - zodra we weer het Internet opgaan - jullie reisverslagen met plezier lezen.
Hugs en kisses. -
21 November 2007 - 16:42
Paul:
Jullie verdienen toch een groot compliment voor de discipline waarmee je het thuisfront stelselmatig en uitgebreid verslag doet, waarbij de foto's natuurlijk onontbeerlijk en zonder uitzondering fantastisch zijn. Wees ervan overtuigd dat daar hier in het (koude) NL zeer van genoten wordt!
(nog hoedjes gekocht, Peet?) -
21 November 2007 - 16:59
Ineke:
Ja hoor en weer ontbreekt de fles wijn op tafel niet. Proost!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
