De westkust, Punakaiki en Franz Josef

Zaterdag 17 november.
Om 7.00 uur de gordijntjes open en………een stralende zon aan een strak blauwe hemel. Hopelijk blijft dit zo, want zoals de Nieuw Zeelandse groep “Crowded House” zingt “Four saisons in one day”, zo kan dat hier gaan.
Vandaag gaan we het prachtige Abel Tasman N.P. verlaten (als deze Nederlander in 1642 de Nederlandse vlag had geplant, hadden ze hier nu Nederlands gesproken i.p.v. van Engels, Cook deed dit 120 jaar later beter).
We gaan vandaag een tocht maken van plmn. 275 km. over, wat men zegt de mooiste kustroute van Nw.Zlnd via Westport naar het ons allen wel bekende plaatsje Punakaiki om daar de “Pancake rock’s” te bewonderen.
Onderweg rijden we door plaatsjes waar we kerstbomen opgetuigd zien staan in etalages, raar hoor midden in de zomer. Wat mij ook opvalt is dat er veel dode dieren langs de kant van de weg liggen. Alle wegen gaan dwars door mooie natuur, dus er steekt nogal eens wat de weg over. Je ziet vachtjes in allerlei kleuren, van lichtgrijs, goudgeel, roodbruin, donker- bruin tot zwart en alles wat daar nog gevlekt tussen zit (nee geen honden of katten).
We rijden het eerste stuk van onze route weer door prachtige natuur, bergen, beekjes, wijngaarden, gorges, valleien, het kan weer niet op, wat een afwisseling.
Om plmn. 16.00 uur zijn we in Punakaiki bij de Pancake rock’s. Schitterend wat een prachtig natuurverschijnsel, die uitgesleten rotsen, met windgaten waar het water met kracht doorheen wordt gestuwd en een schitterende kustlijn. Hopelijk is al dit moois goed op de foto’s te zien. ’s Avonds lekker gegeten in een stampvolle en oer-gezellige taveerne bij de campground. Er is hier altijd prima kwaliteit vlees (sirloins, rib-eyes en lambs-chops) en natuurlijk volop vis. De mannen hebben o.a. mosselen gegeten die in een groene schelp zitten en heel groot en vlezig zijn, heerlijk, zo zie je ze bij ons niet (meer?).
Na het eten nog een strandwandeling gemaakt. De zee is hier altijd te woest om in te zwemmen. Daarna nog een schitterende zonsondergang gezien om 20.45 uur. Afzakkertje bij Peet en Jen gedronken en om 22.30 in de kooi.

Zondag 18 november.
Het is weer een stralende dag en het gaat een reisdag worden van 225 km. naar de Franz Josef Gletsjer, via Greymouth en Hokatika.
We rijden weer langs een prachtig stuk ongerepte kust, waarbij we regelmatig de besneeuwde toppen van de Southern Alps zien. Mooi gezicht, de ene kant de zee, de andere kant de bergen. Na de koffie-pauze aan Lake Ianthe zijn we al om 14.00 op de Camp-ground. We krijgen weer mooie plaatsen en hebben onderweg al een blik van de gletsjer opgevangen.
Peter en ik zijn van plan om morgen een helikopter vlucht te gaan maken over de bergen met een landing in de sneeuw, maar dan moet het wel helder weer zijn en niet bewolkt.
Jenny en ik zorgen voor de lunch, die we buiten nuttigen op onze privéterrassen, de rest van de dag nemen we ons voor lekker te luieren (alleen nog een wasje draaien). Ik moet natuurlijk nog wel even m’n verslagje uittypen. Dan nog even het programma voor morgen doorspreken en plannen maken want er valt weer heel wat te gaan doen en zien.
Suus.