Via Whangarei en Russell naar Sandspit

3 november
De eerste nacht in de camper was wel even wennen. Wij hebben gekozen om boven de cabine te gaan slapen zodat we niet iedere dag ons bed op hoeven te maken. Het bed is groot genoeg en ligt lekker, maar je moet er wel via een trapleer komen. Naar boven gaat wel, maar naar beneden s'nachts als ik moet plassen is dat een hele toer.Verder moet je ook niet rechtop gaan zitten want dan stoot je je hoofd tegen het plafond. Maar alles went. Je bent dat al snel vergeten als je 's morgens bij het opstaan het uitzicht ziet, het is fabelachtig mooi vanuit onze positie direkt aan zee. Er liggen wat eilandjes voor de kust. Het is een eldorado voor vogels. Wij zien soorten die wij nog nooit van ons leven hebben gezien. Na het ontbijt maken wij een strandwandeling. De zon schijnt. Wij hebben afgesproken vandaag langs te gaan bij Alfons Brijs de neef van Paul. Hij woont in Whangarei en dat ligt zo'n beetje op onze route. De tocht voert ons langs een prachtige baai. Echter Alfons is niet thuis. Wij bekijken wel zijn landgoed. Hij woont geweldig boven op een berg met uitzicht over de baai. Wij laten een berichtje achter. Later belt hij ons nog en zegt dat hij het erg jammer vond dat hij niet thuis was. Dom van ons wij hadden eerst moeten bellen.Wij parkeren daarna onze camper aan de baai en lunchen daar langs het strand. We vervolgen onze reis met als doel de Bay of Islands( naam werd gegeven door kapitein Cook 1769)Wij gaan hier naar Russell (heette eerst Kororareka wat betekent de zoete pinguin) Het is een authentiek plaatsje waar nog veel te zien is uit de begintijd. Wij komen er overigens aan via een ferry en staan op een mooie camping.Hier blijven wij 2 nachten. De zon schijnt, dus stoelen uit, de wijn en hapjes op tafel en genieten maar. We eten bij Suzan, heerlijk Mexicaans. De volgende dag 4 november Russell bekeken, inderdaad veel historie, schattige boulevard met kleine houten restaurantjes en huisjes.
Je ziet er trouwens alleen maar houten huizen. In een van de restaurantjes koffie gedronken. Suzan verzendt haar verslag in een internetcafe. In het plaatselijk museum koop ik een souvenier voor ons a.s. kleinkind. Wij nemen de boot naar de overkant van de baai naar Pahia en Waitingi waar e.e.a te zien is over de Maori cultuur. Aan de overkant blijkt het nog een flinke wandeling te zijn en veel langer dan de 10 minuten zoals de schipper van het veerbootje zei. Weer terug in Russell eten we in een restaurantje "Sally's" wat wij zeker onthouden voor als we er nog eens komen. Moe maar voldaan klimmen wij in ons bed en kijken met spanning uit naar de volgende dag.
Maandag 5 november
Vandaag rijden we van de oostkust naar de westkust. Helaas het regent. De tocht voert ons door het gebied met de beroemde kauri bomen, Waipoua Kauri Forest. Er staan 2 duizend jaar oude bomen. Daarna weer terug naar de oostkust naar een camping aan het water.Het plaatsje heet Sandspit wat een stuk boven Auckland ligt. Weer een prachtige omgeving. Wij staan weer aan zee dus stoeltjes naar buiten, wijntje erbij, heerlijk. Het is gelukkig weer droog. Wij eten met z'n vieren, heel gezellig. Morgen naar Coromandel.
Jenny