Fiji, paradijs op aarde.
Door: Suzan
Blijf op de hoogte en volg Peter en Jenny, Jan en Suzan
06 December 2007 | Fiji, Suva
Maandag 3 december 2007
We hadden een goede vlucht van Christchurch NZ met Pacific Air naar Nadi, de internaionale luchthaven van Fiji, waar we 's nachts om 3.00 uur aankwamen.We hadden alle vier in het vliegtuig nog een paar uurtjes geslapen We werden verwelkomd met "Bula" (welkom) en er werd ons alle vier een schelpen- ketting omgehangen. Overtollige bagage
(winterkleding) lieten we achter in een depot en gingen met de taxi naar ons hotel. We werden om 9.oo uur gewekt na
weer allemaal lekker te hebben geslapen. Ontbijt met uitzicht op tuin en zwembad
en een temperatuur als een warme deken. Om 10.15 bracht de taxi ons naar Denerau Harbour waar we om 10.45 met z'n vieren op de speedboot zaten die ons naar
"Matamanoa island" zou brengen. De tocht duurde plm. 1 uur en we passeerden onderweg verschillende mooie eilandjes met hagelwitte stranden, schitterend blauwe zee en lucht, kortom de Pacific Ocean.
Bij aankomst werden we opgewacht door wat
personeel op het strand om ons weer welkom te heten met "Bula" en ons weer een schelpenketting om te hangen. We moesten van de boot een klein stukje door het water lopen om op het strand te
komen, er is geen aanlegsteiger. We werden naar het terras gebracht waar 4 koude vruchtencocktails klaar stonden met een flink stuk annanas op de rand en een exotische bloem erin gestoken. Vervolgens werden wij naar onze "bure's" gebracht (rietgedekte bungalow's) aan het strand, met prachtig uitzicht, stoelen en hangmat op het terras, omgeven door palmbomen.
(Bure onno en lima)
Wat een droomlocatie. Slechts 33 stellen kunnen hier verblijven en kinderen onder de 12 jaar zijn niet welkom. Het restaurant en zwembad liggen ook geweldig met naar alle kanten uitzicht op zee. Om 18.00 uur begon op het terras een gitaartrio te spelen en te zingen om het aperitief te begeleiden. Het begon inmiddels al te schemeren en er werden fakkels buiten aangestoken en olielampen rond het zwembad gezet. Tijdens het diner werden alle nieuwkomers verwelkomd en bij hun voornamen genoemd. Wij zijn de enige Nederlanders (wel wat Engelsen, Italianen en een Zwitsers stel). Er werd acapella een prachtig afscheidslied door het personeel gezongen voor de mensen die morgenochtend weer vertrekken. Als ze dat voor ons ook gaan doen weet ik nu al dat ik het niet droog hou. Om 22.00 uur hadden we alzoveel slaap, dat we lekker ons king-size bed in doken (weer eens wat anders na de camper)
Dinsdag 4 december.
Ik was al om 6.30 wakker en ben een strandwandeling gaan maken om het eiland een beetje te verkennen. Nog geen kip te zien, behalve wat personeel die al met bootjes op weg gaan. Verder rust, prachtige baaien en mooie bloemen waar ze onze "bure's" rijkelijk mee versieren (zelfs op de wc-rol). Na de wandeling in zee gezwommen en met Jan om 8.oo koffie gedronken op ons terrasje. Om plm. 11 uur
klom een van de personeelsleden een kokosnootboom in om een paar exemplaren naar beneden te gooien om ze aldaar met een kapmes te openen, er werden wat ijsklontjes in gegooid, een rietje ingestoken en aan ons uitgedeeld. Lekker.
De rest van de dag weer erg vervelend doorgebracht en 's avonds na het diner op het terras zitten luisteren naar de muzikanten, die lekker zaten te tokkelen en te zingen. Ze werden later bijgestaan door de eigenaar/manager van het ressort
(een Fijaan van plm. onze leeftijd) die helemaal geen onverdienstelijk zanger bleek te zijn en ook nog gezellig een praatje kwam maken. Hij had 6 jaar aan Harvard gestudeerd en heel wat van de wereld gezien, maar was nog nooit in Nederland geweest. Om 23.00 uur is het hier ISA LEI (welterusten) en wij zijn al lange tijd de enigen die nog bij de
band op het terras zitten. Aangekomen op de kamer ziet alles er perfect uit, bed opengeslagen, bloemetje erop, lichtje aan en zachte radiomuziek. Ik loop naar onze koffie-/theehoek om de waterkoker leeg te gieten en laat hem bijna uit mijn handen vallen als er een plm. 12 cm.
groot, beige, hagedisachtig beest op blijkt te zitten dat mij met net zulke grote ogen aankijkt als ik hem, hij is sneller dan ik en hij springt tegen de muur en verdwijnt pijlsnel richting plafond, achter een richel waar we hem niet meer kunnen vinden. Verder geen enge beesten gezien in onze "bure" en toch lekker geslapen.
Woensdag 5 december.
Het heeft 's nachts geregend maar nu schijnt de zon weer volop en we laten de airco in de "bure" dag en nacht aan. Als je buiten komt krijg je meteen die "warme deken" over je heen. In de loop van de ochtend gaan Jenny en ik snorkelen. Ik heb dit vorig jaar op Lombok en Bali nog gedaan, maar voor Jenny is dit de eerste keer. We gaan de snorkelspullen ophalen en de man die ze ons geeft, lacht weer vriendelijk (zoals
iedereen hier)en mist een voortand. Dat zie je hier regelmatig. Veel mensen hebben gaten tussen hun tanden, die niet opgevuld worden (zagen we in Hong Kong trouwens ook). De man blijkt Ronnie te heten en loopt mee naar het water om instructies te geven en Jenny's hand vast te houden, zo lang als nodig is. De eerste paar minuten moet ik weer even wennen aan het ademen onder water, maar dan gaat het weer goed. Jenny komt een paar keer proestend boven, maar krijgt al gauw de slag te pakken, waarop Ronnie zegt dat we nu wel zonder hem op ontdek-
kingstocht kunnen gaan. We zien prachtige
vissen in allerlei kleuren, groot, klein
en inkt-blauwe zeesterren. Ronnie neemt ons en nog wat andere gasten morgen mee naar het koraalrif waar het nog mooier moet zijn. Ik neem dan mijn onderwater
camera mee om wat foto's te maken. Peter
en Jenny gaan 's middags een kano tochtje maken en bij het aperitief op hun terras blijkt Sinterklaas zich ook op Fiji te bevinden. 's Avonds na het diner is het karaoke op het terras en na een paar wijntjes heb ik nog een Abba nummer ten gehore gebracht. Iedereen (van ons clubje) heeft gelukkig toch nog goed geslapen.
Suus.
We hadden een goede vlucht van Christchurch NZ met Pacific Air naar Nadi, de internaionale luchthaven van Fiji, waar we 's nachts om 3.00 uur aankwamen.We hadden alle vier in het vliegtuig nog een paar uurtjes geslapen We werden verwelkomd met "Bula" (welkom) en er werd ons alle vier een schelpen- ketting omgehangen. Overtollige bagage
(winterkleding) lieten we achter in een depot en gingen met de taxi naar ons hotel. We werden om 9.oo uur gewekt na
weer allemaal lekker te hebben geslapen. Ontbijt met uitzicht op tuin en zwembad
en een temperatuur als een warme deken. Om 10.15 bracht de taxi ons naar Denerau Harbour waar we om 10.45 met z'n vieren op de speedboot zaten die ons naar
"Matamanoa island" zou brengen. De tocht duurde plm. 1 uur en we passeerden onderweg verschillende mooie eilandjes met hagelwitte stranden, schitterend blauwe zee en lucht, kortom de Pacific Ocean.
Bij aankomst werden we opgewacht door wat
personeel op het strand om ons weer welkom te heten met "Bula" en ons weer een schelpenketting om te hangen. We moesten van de boot een klein stukje door het water lopen om op het strand te
komen, er is geen aanlegsteiger. We werden naar het terras gebracht waar 4 koude vruchtencocktails klaar stonden met een flink stuk annanas op de rand en een exotische bloem erin gestoken. Vervolgens werden wij naar onze "bure's" gebracht (rietgedekte bungalow's) aan het strand, met prachtig uitzicht, stoelen en hangmat op het terras, omgeven door palmbomen.
(Bure onno en lima)
Wat een droomlocatie. Slechts 33 stellen kunnen hier verblijven en kinderen onder de 12 jaar zijn niet welkom. Het restaurant en zwembad liggen ook geweldig met naar alle kanten uitzicht op zee. Om 18.00 uur begon op het terras een gitaartrio te spelen en te zingen om het aperitief te begeleiden. Het begon inmiddels al te schemeren en er werden fakkels buiten aangestoken en olielampen rond het zwembad gezet. Tijdens het diner werden alle nieuwkomers verwelkomd en bij hun voornamen genoemd. Wij zijn de enige Nederlanders (wel wat Engelsen, Italianen en een Zwitsers stel). Er werd acapella een prachtig afscheidslied door het personeel gezongen voor de mensen die morgenochtend weer vertrekken. Als ze dat voor ons ook gaan doen weet ik nu al dat ik het niet droog hou. Om 22.00 uur hadden we alzoveel slaap, dat we lekker ons king-size bed in doken (weer eens wat anders na de camper)
Dinsdag 4 december.
Ik was al om 6.30 wakker en ben een strandwandeling gaan maken om het eiland een beetje te verkennen. Nog geen kip te zien, behalve wat personeel die al met bootjes op weg gaan. Verder rust, prachtige baaien en mooie bloemen waar ze onze "bure's" rijkelijk mee versieren (zelfs op de wc-rol). Na de wandeling in zee gezwommen en met Jan om 8.oo koffie gedronken op ons terrasje. Om plm. 11 uur
klom een van de personeelsleden een kokosnootboom in om een paar exemplaren naar beneden te gooien om ze aldaar met een kapmes te openen, er werden wat ijsklontjes in gegooid, een rietje ingestoken en aan ons uitgedeeld. Lekker.
De rest van de dag weer erg vervelend doorgebracht en 's avonds na het diner op het terras zitten luisteren naar de muzikanten, die lekker zaten te tokkelen en te zingen. Ze werden later bijgestaan door de eigenaar/manager van het ressort
(een Fijaan van plm. onze leeftijd) die helemaal geen onverdienstelijk zanger bleek te zijn en ook nog gezellig een praatje kwam maken. Hij had 6 jaar aan Harvard gestudeerd en heel wat van de wereld gezien, maar was nog nooit in Nederland geweest. Om 23.00 uur is het hier ISA LEI (welterusten) en wij zijn al lange tijd de enigen die nog bij de
band op het terras zitten. Aangekomen op de kamer ziet alles er perfect uit, bed opengeslagen, bloemetje erop, lichtje aan en zachte radiomuziek. Ik loop naar onze koffie-/theehoek om de waterkoker leeg te gieten en laat hem bijna uit mijn handen vallen als er een plm. 12 cm.
groot, beige, hagedisachtig beest op blijkt te zitten dat mij met net zulke grote ogen aankijkt als ik hem, hij is sneller dan ik en hij springt tegen de muur en verdwijnt pijlsnel richting plafond, achter een richel waar we hem niet meer kunnen vinden. Verder geen enge beesten gezien in onze "bure" en toch lekker geslapen.
Woensdag 5 december.
Het heeft 's nachts geregend maar nu schijnt de zon weer volop en we laten de airco in de "bure" dag en nacht aan. Als je buiten komt krijg je meteen die "warme deken" over je heen. In de loop van de ochtend gaan Jenny en ik snorkelen. Ik heb dit vorig jaar op Lombok en Bali nog gedaan, maar voor Jenny is dit de eerste keer. We gaan de snorkelspullen ophalen en de man die ze ons geeft, lacht weer vriendelijk (zoals
iedereen hier)en mist een voortand. Dat zie je hier regelmatig. Veel mensen hebben gaten tussen hun tanden, die niet opgevuld worden (zagen we in Hong Kong trouwens ook). De man blijkt Ronnie te heten en loopt mee naar het water om instructies te geven en Jenny's hand vast te houden, zo lang als nodig is. De eerste paar minuten moet ik weer even wennen aan het ademen onder water, maar dan gaat het weer goed. Jenny komt een paar keer proestend boven, maar krijgt al gauw de slag te pakken, waarop Ronnie zegt dat we nu wel zonder hem op ontdek-
kingstocht kunnen gaan. We zien prachtige
vissen in allerlei kleuren, groot, klein
en inkt-blauwe zeesterren. Ronnie neemt ons en nog wat andere gasten morgen mee naar het koraalrif waar het nog mooier moet zijn. Ik neem dan mijn onderwater
camera mee om wat foto's te maken. Peter
en Jenny gaan 's middags een kano tochtje maken en bij het aperitief op hun terras blijkt Sinterklaas zich ook op Fiji te bevinden. 's Avonds na het diner is het karaoke op het terras en na een paar wijntjes heb ik nog een Abba nummer ten gehore gebracht. Iedereen (van ons clubje) heeft gelukkig toch nog goed geslapen.
Suus.
-
06 December 2007 - 07:40
Ineke:
Een paar foto's maar wel genoeg om een beetje indruk te krijgen. Zo te lezen heb je het weer goed naar je zin Suus. Ik hoop dat de Karaoke niet na elven was!!!! Allemaal nog veel plezier. -
06 December 2007 - 07:57
Daan:
helemaal mee eens PARADIJS!!!!
Misschien een idee voor de 3e maasvlakte
XXX -
06 December 2007 - 08:06
Petra:
Suus, was jij en ben jij de enige kip op Matamanoa island? Wat ziet het er allemaal weer heerlijk uit! Het houdt (nog) niet op! Nog 1 week genieten. Een goede terugreis en tot thuis! XX Hans & Peet -
06 December 2007 - 13:51
Peter En Ria T:
Kunnen jullie al die indrukken nog wel verwerken? Ik geniet van jullie verslagen en kan zeker aannemen dat dit nooit zal worden vergeten, door jullie alle vier.
Wat een ervaring. Wij wensen jullie vast (nog even niet) een goede thuisreis.
(zal niet meevallen)geniet nog maar even.Groetjes -
06 December 2007 - 18:40
Ralph En Anouk:
Het klinkt allemaal weer geweldig. Gelukkig hebben jullie er een paar foto's bij geplaatst, anders hadden we het niet kunnen geloven.
Blijf nog lekker genieten. Sydney zal ook weer super zijn en dan........ gezellig naar Haamstede (Paradijs op aarde).
Liefs en dikke x,
Ralph en Anouk -
07 December 2007 - 08:20
Paul:
Jongens, dat ziet er toch allemaal erg ellendig uit... Gelukkig kunnen jullie volgende week weer genieten van Holland, dus hou vol! Om je vast in de stemming te brengen, gisteren reed ik naar huis met de ruitenwissers op hooog en een wind (7 Bf) die me regelmatige een rijbaan verder probeerde te zetten. Maar ik stop nu met jullie jaloers te maken en wens je behouden terugreis.
De groeten aan Laura. -
07 December 2007 - 12:01
Ton & Wil:
Zo jullie laatste week, gaat toch wel weer snel al is het heel lang.
NZ achter jullie gelaten, nu nog even genieten van de luxe van een hotel.
Allemaal leuke verslagen en foto's we hebben het helemaal kunnen volgen
Hiet is alles oke !!!
Goeie reis en tot de volgende week.
liefs Ton en Wil -
07 December 2007 - 12:01
Kees Kleinjan:
Hallo Suzan & Janm Ik heb net weer met veel plezier al de foto's bekeken en dat is een behoorlijke serie! En dan zie je pas goed wat een fantastische reis jullie maken! Juist als je met Hongkong begint en je ziet de drukte van de stad, dan daarna de betrekkelijke rust in Nieuwzeeland. Ook de geweldige afwisseling daar van tropisch naar de gletsjers, waar je sneeuwballen kunt gooien en de prachtige tocht door de fjorden. En nu dan op zo'n bounty eiland, ja geweldig. Hier kan je je hele leven aan terug denken lijkt me. Ik wens jullie nog heel veel plezier, hoewel de reis haast ten einde is dacht ik. Nog even en dan zitten jullie niet meer precies aan de andere kant van de wereld en slapen jullie niet meer als ik hier zit te tikken. Ik moet altijd denken aan die mensen die vroeger naar dat soort landen emigreerden en dan nooit meer, of hoogst zelden weer "naar Holland" kwamen. Dat is nu wel anders. Suus, mijn suus vertelde dat Loes snachts haar neus apparaat op heeft! Dus die ademt weer rustig door! Hartelijke groeten keez. -
07 December 2007 - 17:29
Joopmieke:
gr. aan allemaal en blijf nog genieten. Tot thuis lfs -
09 December 2007 - 00:20
Suus En Bas:
Nou te gek zeg, wat een reis!!!!
Ik ben het met alle schrijvers eens ,jullie gaan erg veel moeite krijgen om hier weer in te stappen.
Ik heb jullie verhalen met interesse gelezen en inderdaad een droomreis die jullie niet snel zullen vergeten.
Fijn ook weer als jullie weer bij ons zijn in Nederland .
Ik ga mijn warme bed weer opzoeken terwijl jullie aan een heerlijk strand zitten.
Liefs van ons en tot ziens Suus en Bas -
10 December 2007 - 09:00
Wil Andeweg:
Na het lezen en zien van de foto's nog veel jaloezer geworden wat mooooiiiiii mooooiiiii mooooiiii, wil ik ook, jullie verhalen zijn zo indrukwekkend dat iedereen daar wel heen wil. Zit er bijna op zeker, wens jullie een hele goeie thuisvlucht en ben benieuwd naAr nog meer moois. Groetjes wil. -
10 December 2007 - 11:48
Elsa & Erwin:
Fantastisch om met jullie mee te kunnen genieten van het paradijs op Fiji maar Rotterdam/Spijkenisse heeft toch wel de tweede plaats op jullie lijstje van mooiste plekjes in de wereld? ;-)
Hartelijke groetjes, nog heel veel plezier en voor straks een goede terugreis. Tot ziens!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
